Kur ju shkoni në një restorant, gjëja e parë është të merrni dhe shfletoni menynë. Që këtu nis kurthi në të cilin futeni. Ka disa truke që janë përgatitur enkas për t’ju zhvatur sa të munden dhe një prej tyre është të vendosin që në krye gjëra goxha të shtrenjta që të tjerat t’u duken lirë.
Madje, mjaft restorante punësojnë ekspertë për të hartuar menutë e tyre për ta duke përdorur parimet bazë të psikologjisë së klientit
Dhe kjo nuk vlen vetëm për restorantet e shtrenjta, me menu degustimi dhe yje Michelin. Këto “mashtrime” janë të zakonshme edhe në restorantet e ushqimeve të shpejta dhe të tjera njësi shërbimi ushqimor.
Përgatitja e menuve bëhet duke përdorur parimet bazë të psikologjisë së klientit, me synimin që ata të porosisin sa më shumë që të jetë e mundur, raporton noa.al.
Psikologjia e menuve
Një menu e mirë është vërtet e suksesshme kur është krijuar për të rritur besnikërinë e klientit. “Kjo do të thotë që klientët largohen me një ndjenjë kënaqësie”, shpjegon Dr. Jason Buhle, profesor i psikologjisë së aplikuar në USC.
Ashtu siç jemi të ndikuar nga reklamat që shohim çdo ditë, menutë e restoranteve kanë një ndikim të madh tek ne, pasi ato janë një formë reklamimi dhe “reklama e mirë i ndihmon klientët të bëjnë zgjedhje që përputhen më mirë me dëshirat dhe nevojat e tyre”, pohon profesor Buhle.
Në përgjithësi, klienti nuk duhet të mbingarkohet nga opsionet, por duhet të ndjejë se ka zgjedhur më të mirën dhe se në analizë përfundimtare ka bërë një marrëveshje të mirë.
Sekreti është se të gjithë elementët vizualë që përbëjnë një menu nguliten lehtësisht në mendjen e klientit. Megjithatë, çelësi është vendosja e pjatave në meny duke pasur parasysh lëvizjen e syve. Për shembull, vendosja e një pjate të shtrenjtë në qendër të menusë rrit shanset që klienti ta zgjedhë atë pasi “ia bën me sy”.
Një tjetër synim i restoranteve është që të “vënë ushqimin në qendër dhe çmimin sa më larg syrit dhe kështu sa më larg në mendjen e klientit”, thotë Buhle.
Kështu, emri dhe përshkrimi i pjatës gjithmonë paraprin. Përveç kësaj, menutë shpesh nuk kanë simbolin e monedhës, gjë që mund të konsiderohet disi “frikësuese” kur dëshironi të porosisni. Për këtë arsye shpesh preferohet numri i thjeshtë – për shembull 10,00 në vend të 10,00 €. Mund të keni parë dhe ju menutë ku çmimi në fund përbri produktit është vetëm një shifër, fjala vjen 1200, pa lekë në fund.
Nga ana tjetër, ekspertët e menusë theksojnë se çmimet që përfundojnë me 0.99 “priren të tregojnë vlerën, por jo cilësinë”. Ndaj thuajse askush nuk vë çmime të tipit
Kushtojini vëmendje fotove
Fotot e pjatave janë një mënyrë e sigurt për të hapur oreksin, por edhe atje kërkohet kujdes, pasi fotot e këqija mund t’u kthehen përkundër pronarëve të restoranteve ndërsa “imazhet e rreme ose mashtruese” mund të çojnë në humbjen e besimit të klientit.
Nga lart poshtë
Pjatat e shtrenjta janë zakonisht në krye, duke ndjekur parimin që njerëzit fokusohen në artikullin e parë në listë, duke injoruar pjesën tjetër. Klientët në fakt nuk lexojnë një menu, ata e “skanojnë” atë, kështu që kur pjatat më të shtrenjta janë në krye, pjesa tjetër më poshtë duken me vlerë për para në krahasim me atë më të fokusuar.
Për sa i përket cilësisë së restorantit, më pak pjata do të thotë shije më të denja dhe të kujdesshme. Sipas hulumtimeve, 60-70% e shitjeve të një restoranti vijnë nga më pak se 18-24 artikuj në menu.
Së fundi, çdo gjë që mund të krijojë nostalgji te klienti është e mirë. Me fjalë të tjera, pjatat që na kujtojnë tavolinat e së dielës familjare të fëmijërisë dhe shoqërohen me fjalë si “receta e mamasë” apo “gatimi i gjyshes” kanë një tërheqje jashtëzakonisht të lartë.
Sipas ekspertëve të menusë, “njerëzve pëlqejnë emrat e nënave, gjysheve dhe të afërmve të tjerë në menutë e tyre”, thotë profesori i psikologjisë së aplikuar.
E megjithatë klienti di të bëjë sytë katër
Pavarësisht trukeve dhe teknikave të bazuara në psikologjinë e menuve, ekspertët janë kategorikë: “Dizajni i një menuje dhe vendosja e artikujve në meny mund të ndikojë në vendimin e klientit,” thotë Dave Pavesic, i cili jep mësim në programin e Menaxhimit të Universitetit Shtetëror të Gjeorgjisë. Mikpritja është e rëndësishme “por nuk do t’i bëjë të blejnë diçka që nuk e duan”, sqaron ai.
Që do të thotë se, nëse nuk u pëlqejnë ushqimet e detit, ka shumë pak gjasa që të porosisin një makarona të shtrenjtë karavidhe, edhe nëse është në një imazh me ngjyra të ndezura në qendër të menusë me pesë ose gjashtë karavidhe që të “sfidojnë” me kthetrat e tyre për t’i provuar ato. /noa.al